Connection timeout VS Request timeout

Connection timeout – یک دوره زمانی است که در آن باید ارتباط بین کاربر و سرور برقرار شود. فرض کنید مرورگر (کاربر) خود را به برخی از وب سایت ها (سرور) هدایت می کنید. آنچه اتفاق می افتد این است که مرورگر شما شروع به گوش دادن به Response از آن سرور می کند اما ممکن است به دلایل مختلف این Response هرگز نرسد (به عنوان مثال سرور آفلاین است). بنابراین اگر بعد از X ثانیه هنوز Responseی  از سرور دریافت نشود ، مرورگر شما “از انتظار” منصرف می شود ، در غیر این صورت ممکن است در انتظار ابدیت گیر کند.

Request timeout – مانند مورد قبلی که کاربر مایل نبود برای مدت طولانی منتظر Response از سرور باشد ، سرور نیز مایل نیست اتصال بی استفاده را برای مدت طولانی زنده نگه دارد. هنگامی که ارتباط بین سرور و سرویس گیرنده برقرار شد ، کاربر باید با ارسال اطلاعات به آن سرور ، به طور دوره ای به سرور اطلاع دهد که هنوز هم وجود دارد. اگر سرویس گیرنده نتواند در یک زمان مشخص اطلاعاتی را به سرور ارسال کند ، سرور به سادگی این اتصال را قطع می کند زیرا فکر می کند کاربر دیگر برای برقراری ارتباط با آن وجود ندارد (چرا منابع را بیهوده هدر دهد).